Een paar jaar geleden besprak ik het idee voor een site voor Dirk. Ik wilde altijd al iets met websites, nadat een neefje me WordPress toonde. Maar wat zou het thema moeten zijn, wat zijn mijn favoriete onderwerpen. Ik vond het moeilijk iets te vinden om de bedoelde site inhoud te geven.
Tot ik terloops naar het werk van Dirk keek. Wat kon leuker zijn dan aandacht te geven aan het werk van mijn echtgenoot Dirk J. Jansen. Zelf voelde hij daartoe geen behoefte. ‘De een gaat golven, een ander bouwt legokastelen of verpoost zich met boeken. Ik vind het leuk te klodderen met verf, potlood en inkt. Wie is daarin geïnteresseerd’.
Een site voor Dirk
We spraken af dat ik de vrije hand krijg bij het onderhouden van deze site. Maar hij wilde dat ik alleen werk van na 2017 toon. Het is ongeveer de periode waarin Dirk naast aquarels ook serieuzer met andere technieken aan de slag ging. Daarmee vond hij min of meer een stijl die nog dichter bij hem ligt dan alleen waterverf.
Wellicht kwam dat mede door zijn interesse in architectuur. Dat begon al in zijn jeugd. Na zijn middelbare school volgde hij een opleiding bouwkunde aan de HTS. Daar bleek hij vooral het technisch tekenen en architectuur geschiedenis leuk te vinden. Hij vond een baan bij een bureau in Rijswijk.
Daar hield hij zich voornamelijk bezig met de twee onderdelen van technisch tekenen die hem het meest voldoening schonken: informatie verzamelen en tekenen. En hij werkte er met veel plezier, waardoor hij er zijn hele werkzame leven in dienst bleef.
Oponthoud met de site voor Dirk
Door corona en ander oponthoud duurde het langer een start te maken met een site voor Dirk. Met name corona, of beter Covid, zorgde voor vertraging. Of eigenlijk uitstel. De corona-regels waren in Frankrijk strenger dan in Nederland. Voor Dirk was dat niet zo’n probleem. Geef hem een goed boek en je hebt een dag geen kind aan hem, zoals mijn moeder dat uitdrukte. Of hij verdween naar zijn werkkamer.
Maar de regels troffen mij wel. Ik miste het verenigingsleven in het dorp, de wandelingen met vriendinnen, de bezoeken aan exposities en de midweekse reisjes met Dirk. Het zou een ideale periode moeten zijn om aan een site voor Dirk te werken. Dat was het dus niet. Corona maakte me neerslachtig. Bovendien miste ik de steun van het neefje. Hoewel ik toen al wist dat het een slap excuus was.
Aan de slag met de site
Begin 2023 ging ik eindelijk aan de slag met de site voor Dirk met werk dat hij vanaf 2017 maakte. Niet dat het werk daarvoor minder goed was. Waarschijnlijk was het vooral een voorwaarde van Dirk om hem een idee van medezeggenschap te geven. Mij gaf het de mogelijkheid een selectie te maken uit een kleinere voorraad, wat wel zo handig zou blijken.
De keuze voor getoonde schilderijen ligt bij mij. Mijn smaak over mooi, goed en dergelijke is anders dan die van Dirk. Dat is overigens iets waar ik inmiddels ook door afnemers van Dirks werk een ander beeld heb. Smaakverschillen is dus een onderwerp dat nog eens ter sprake komt.
Bootjes. Zomaar een tafereeltje ergens in Frankrijk of wellicht daarbuiten (2018).